การปฏิบัติสมาธิ คือการฝึกจิตให้ตั้งมั่นอยู่ในอารมณ์เดียว เรียกอีกอย่างว่า สมถกรรมฐาน มีหลายเทคนิควิธี

เช่น เทคนิคพุทโธ ยุบหนอพองหนอ

สำหรับเทคนิคการปฏิบัติดั้งเดิม คือ อานาปานสติ เป็นหลักการเพ่งดูลมหายใจเข้าออกอย่างเป็นธรรมชาติ

เพื่อทำให้จิตสงบ ผลที่ได้ จะทำให้จิตมีกำลังสติ สมาธิ ทำให้ความจำดี การทำงานมีประสิทธิภาพ

การนั่งสมาธิหรือการเจริญภาวนา ยังถือเป็นบุญกุศลที่สูงที่สุดในพระพุทธศาสนา เพราะขณะปฏิบัติจิต

ไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น และยังเป็นการสร้างกุศลขั้นสูง จนถึงภพภูมิเป็นเทพชั้นพรหม ให้แก่ตนเองในภายหน้า

การปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน เป็นการภาวนาขั้นสูง มีจุดหมายเพื่อการพ้นทุกข์ โดยการชำระกิเลส

ความโลภ โกรธ หลง ความเศร้าหมองทั้งปวงออกไปจากจิต

อานิสงส์สูงสุดถึงขั้นนิพพาน คือไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดอีก การจะปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน

ได้ต้องฝึกสมาธิอานาปานสติเป็นฐานอย่างเพียงพอก่อน

เตโชวิปัสสนา คือการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานโดยมีเทคนิควิธีในการจุดธาตุไฟในกายมาเผากิเลส ตามหลักคำสอน

"อาตาปี สัมปชาโน สติมา พึงมีความเพียรเผากิเลสให้เร่าร้อน มีสติสัมปชัญญะรู้ตัวชัด และวางอุเบกขา

ด้วยหลักการภาวนาที่มีอานุภาพในการเผากิเลสสูง และตรงตัว จึงทำให้ผู้ปฏิบัติพบความเปลี่ยนแปลง

ในตนเองอย่างรวดเร็ว ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปสู่ความดีงามได้ภายใน 7 วัน"

การปฏิบัติเองที่บ้านโดยไม่มีครูบาอาจารย์ จะขาดผู้ชี้ทางและจิตจะขาดพลัง

เพราะที่บ้านเต็มไปด้วยกระแสโลกมายา

การปฏิบัติโดยไม่มีผู้ชี้ทาง ก็จะทำให้เกิดความหวาดกลัว และไม่มีความก้าวหน้าอันใด

การออกปฏิบัติธรรมเพียงปีละครั้ง จะทำให้ได้พบทางอันประเสริฐ

จากนั้นสามารถนำหลักการไปปฏิบัติต่อเนื่องที่บ้านได้

การปฏิบัติธรรมก็เพื่อยกจิตใจให้บริสุทธิ์ พ้นจากกิเลส เป็นการเพิ่มคุณค่าให้แก่ชีวิต

ในการได้เรียนรู้ธรรมของพระพุทธเจ้าในระดับการปฏิบัติ มิใช่รู้จากเพียงตัวหนังสือ

การปฏิบัติธรรมจะทำให้จิตมีกำลัง สามารถรักษาศีลห้าได้เพื่อปิดประตูบาปและภัยเวร

การมุ่งแต่ทำมาหากินอย่างเดียว เมื่อตายไปแล้วก็ไม่สามารถเอาทรัพย์ที่หามานี้

ติดตามไปสู่ปรโลกได้ มีแต่บุญและบาปที่จะติดตามจิตไปได้ในภพภูมิต่อ ๆ ไป

การแบ่งเวลามาปฏิบัติธรรมจะเป็นการสะสมกุศลและอริยทรัพย์ให้แก่ชีวิต

ที่จะติดตามจิตไปได้ทั้งในปัจจุบันและในภพภูมิหน้า

อริยทรัพย์จะทำให้เป็นมนุษย์ผู้ไม่ตกต่ำ และมีนิพพานเป็นที่หวังได้ อริยทรัพย์ได้แก่

ศรัทธา ศีล หิริโอตตัปปะ พาหุสัจจะ จาคะ ปัญญา

การที่คนเรามาเกิดได้ก็ด้วยแรงส่งของบุญกุศลและบาป หากทำบุญมามากก็จะทำให้เกิดมามี

พื้นฐานชีวิตดี เพียบพร้อมด้วยฐานะและปัญญา แต่หากฐานบุญไม่ดีก็จะทำให้มาเกิดโดยมีพื้นฐาน

ชีวิตยากลำบาก

นอกจากนี้ระหว่างทางก็จะมีกุศลผลบุญที่ทำมาแต่อดีต ผนวกกับการทำกุศลใหม่ในภพปัจจุบัน

ส่งเสริมชีวิตให้เจริญก้าวหน้า