ความบังเอิญไม่มีในโลก

ประสบการณ์ธรรมคุณฐายิกา

ข้าพเจ้าชื่อ ฐายิกา อายุ 43 ปี เป็นคนกรุงเทพฯ โดยกำเนิด ทำงานรับจ้างดูแลผู้สูงอายุ เมื่อครั้งวัยรุ่นติดตามอ่านข่าวเรื่องราวของท่านอาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล จากคอลัมน์คัทลียาจ๊ะจ๋า ในหน้าสตรีของหนังสือพิมพ์ไทยรัฐอยู่เป็นประจำ ด้วยความชื่นชมในความสามารถของท่านอาจารย์เป็นผู้หญิงเก่งของวงการจิวเวลรี่ในขณะนั้น โดยที่ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกชื่นชมท่านอาจารย์อย่างมาก

ข้าพเจ้าเป็นลูกศิษย์คนหนึ่งที่เคารพนับถือพระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโมมาก ไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวันทุกปี เป็นเวลาสิบปี ช่วงที่หลวงพ่อจรัญป่วยหนักสังขารทรุด ได้อธิษฐานว่าจะไปปฏิบัติที่วัดอัมพวันจนกว่าหลวงพ่อจะละสังขาร เมื่อท่านมรณภาพ ได้ตั้งจิตกราบสรีรสังขารของท่านและอธิษฐานว่า ขอให้ลูกได้พบครูบาอาจารย์สายวิปัสสนาที่เป็นธรรมแท้ด้วยเทอญ

ต่อมาทราบว่าท่านอาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกลได้เขียนหนังสือฆราวาสบรรลุธรรม 2 จึงหาซื้อหนังสือมาอ่าน เมื่ออ่านแล้วรู้สึกจิตตื่น ทุกขณะที่อ่าน ขนลุกซู่เป็นระยะ รู้สึกว่าทุกตัวอักษรมีพลังเปิดจิตให้ตื่นรู้ ตื่นจากความหลงทั้งหลาย เหมือนจิตได้พบทางกลับบ้าน การปฏิบัติแบบนี้ที่ค้นหามานานและได้พบแล้ว

เมื่อท่านอาจารย์อนุญาตให้ทุกสายปฏิบัติธรรมสามารถเข้าร่วมงานภาวนาเพื่อแผ่นดิน จึงตัดสินใจรีบสมัครทันทีเพื่อจะได้พบท่านอาจารย์ พบตัวจริงเสียงจริง ร่วมงานภาวนาด้วยจิตสำนึกที่จะทดแทนคุณแผ่นดินด้วยลมหายใจ

ข้าพเจ้าได้เข้าคอร์สอานาปานสติเมื่อวันที่ 17-20 พฤษภาคม 2561 มีอาการปวดหลังมากทุกครั้งที่ภาวนา จนขยาดเบาะภาวนา เมื่อได้ฟังธรรมจากอาจารย์ผู้ช่วยสอนและท่านอาจารย์อัจฉราวดี จึงเกิดกำลังใจในการภาวนามากขึ้น เมื่อไปเดินจงกรมรอบต้นพระศรีมหาโพธิ์ จิตพิจารณาใบโพธิ์ที่ร่วงหล่นอยู่ตามพื้น มีทั้งใบอ่อน ใบแก่ และใบที่แห้งกรอบ ทั้ง ๆ ที่เห็นใบไม้ตามที่ต่าง ๆ แต่จิตไม่เคยพิจารณาเห็นถึงอนิจจัง ความไม่เที่ยงเช่นนี้มาก่อน เปรียบเสมือนชีวิตคนเรา ความตายพรากไปได้ทุกเวลา ไม่ว่าวัยเด็ก วัยหนุ่มสาวหรือวัยชรา ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง แต่ความตายนั้นเที่ยงแท้แน่นอน ทุกคนต้องตายไม่วันใดวันหนึ่ง มัวประมาทกับชีวิตไม่ได้ เมื่อกลับจากคอร์สอานาปานสติ ปฏิบัติภาวนาวันละ 1 ชั่วโมง และเพิ่มเป็น 1.20-1.30 ชั่วโมงตามลำดับ

ต่อมาสมัครคอร์สเตโชวิปัสสนาเดือนกรกฎาคม 2561 แต่ไม่ได้เข้าปฏิบัติธรรมเนื่องจากผู้สมัครคอร์สเต็มจำนวนแล้ว ไม่รู้สึกท้อถอยแต่อย่างใด ได้ปฏิบัติถวายท่านอาจารย์อย่างต่อเนื่อง แล้วจึงสมัครใหม่คอร์สเดือนธันวาคม 2561 ในที่สุดได้รับโทรศัพท์ตอบรับจากเจ้าหน้าที่ ดีใจมากที่จะได้รับกรรมฐานจากท่านอาจารย์ เป็นศิษย์ท่านอาจารย์ตามที่ได้ปรารถนาไว้

สองวันแรกของการปฏิบัติ มีความคิดเกิดขึ้นมากมาย เกิดเวทนาอย่างแรง ปวดร้าวที่ขามากจนต้องเปลี่ยนท่านั่งหลายครั้ง

วันที่สามของการปฏิบัติ เมื่อรับกรรมฐานจากท่านอาจารย์ ทันทีที่นั่งภาวนา มีอาการเจ็บหน้าอกเหมือนถูกแทงที่หัวใจ เจ็บทุกรอบการภาวนา เมื่อท่านอาจารย์ให้ไปภาวนาต่อที่เรือนนอน มีอาการเจ็บจนทะลุไปที่หลังเหมือนมีมีดปักอยู่ที่หน้าอก เจ็บจนไม่อยากหายใจ เมื่อสอบอารมณ์รายงานเรื่องราวทั้งหมด ท่านอาจาย์เมตตาบอกว่าสังขารเก่าเคยเป็นทหาร จิตจึงจดจำความเจ็บปวดไว้ ให้ภาวนาต่อไป ทำตามที่ท่านอาจารย์แนะนำ อาการเจ็บเช่นนี้เป็นเวลาสองวันเต็ม

ช่วงค่ำได้ฟังธรรมบรรยายจากท่านอาจารย์หลายเรื่องจนมาถึงเรื่อง “ฮาราคีรี” ฉับพลันก็เกิดขนลุกซู่ขึ้นอย่างรุนแรง ท่านอาจารย์เล่าถึงวิธีการฮาราคีรี น้ำตาไหลนองหน้าด้วยรู้ซึ้งและเข้าใจความเจ็บปวดได้ดี เพราะได้รับทุกขเวทนามาสองวันเต็ม เกิดความรู้สึกสงสารและเทิดทูนท่านอาจารย์อย่างที่สุด เมื่อท่านอาจารย์กล่าวว่า ลูกน้องของท่านในสมัยนั้น ตามมาเกิดในสมัยนี้ด้วย พลันขนลุกซู่ขึ้นอีก คิดในใจว่า หรือเราจะเคยเกิดในสมัยเดียวกับท่านอาจารย์ พอคิดจบ ขนลุกซู่ขึ้นอีกเป็นครั้งที่สาม เกิดความสงสัยอยู่ในใจว่า ปัจจัตตังที่เกิดขึ้นจริงหรือไม่

เช้าวันศุกร์ก่อนภาวนารอบแรก เกิดความคิดไม่อยากภาวนาเลย เดี๋ยวต้องเจ็บหน้าอกอีกแต่ผิดคาด ไม่มีความเจ็บปวดใดอีกเลย หายเป็นปลิดทิ้ง ช่วงท้ายชั่วโมงก่อนหมดเวลา แค่รู้สึกแน่นหน้าอกขึ้นมาเท่านั้น ภาวนารอบสาย อาการแน่นหน้าอกก็หายไป ถึงเวลาสอบอารมณ์ข้าพเจ้าไม่กล้าถามสิ่งที่สงสัย สอบอารมณ์เสร็จ ท่านอาจารย์ให้นั่งภาวนาต่อหน้าท่าน รู้สึกว่าวันนี้ท่านเหนื่อยล้าและอ่อนแรงเหลือเกิน ท่านอาจารย์ต้องสอนและสอบอารมณ์ศิษย์ที่มาเข้าคอร์ส ต้องไปดูแลสั่งงานเตรียมสถานที่สำหรับผู้ที่จะมาพบ ท่านอาจารย์ต้องกรำงานต่าง ๆ ทั้งที่ธาตุขันธ์ยังไม่แข็งแรง แต่ด้วยความเมตตาดั่งแม่ที่มีต่อลูกทุกคนที่จะกลับมา “บ้าน” มาพบพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ท่านเตรียมให้ทุกอย่าง อำนวยความสะดวกให้ทุกสิ่ง เพื่อให้ทุกคนได้มาชมความงามของ “ทุ่งสิริสมัย” ทุ่งแห่งความกตัญญู

วันเสาร์ที่ 15 ธันวาคม 2561 ท่านอาจารย์บอกว่าวันนี้ปฏิบัติได้เพียงครึ่งวัน ให้ผู้ที่ยังไม่ได้สอบอารมณ์เมื่อวานอยู่ที่เรือนปฏิบัติ ที่เหลือให้ไปปฏิบัติต่อที่เรือนนอนของตนเอง ใครสงสัยเรื่องสภาวธรรมใดให้มา สอบถามได้ เกิดอาการลังเลไม่กล้าอยู่ถาม จึงตามคนอื่น ๆ ไปที่เรือนนอน ขณะภาวนาที่เรือนนอนไม่มีสมาธิ นั่งคิดได้ว่า เมื่อท่านอาจารย์เปิดโอกาสให้สอบถาม เราควรไปถามให้เกิดความกระจ่างดีกว่า จึงถอนการภาวนา เดินขึ้นไปที่เรือนปฏิบัติเพื่อรอเรียกสอบอารมณ์ เมื่อถึงคิวข้าพเจ้ารายงานสภาวธรรมต่อหน้าท่านอาจารย์ว่า “ศิษย์มีเรื่องสงสัยอยู่สองเรื่องค่ะท่านอาจารย์ เรื่องที่หนึ่ง ขณะภาวนาศิษย์เจ็บหน้าอกมาก ศิษย์เป็นโรคอะไรหรือเปล่าค่ะ เรื่องที่สอง ศิษย์สงสัยตั้งแต่เมื่อวานไม่กล้าเรียนถาม ศิษย์ฟังธรรมบรรยายเรื่องฮาราคีรี เกิดอาการขนลุกซู่อย่างมาก อยากทราบว่าศิษย์เคยเกิดสมัยเดียวกับท่านอาจารย์และเป็นลูกน้องท่านอาจารย์หรือไม่ค่ะ” ท่านอาจารย์นิ่งไปครู่หนึ่ง กล่าวว่า “เธอไม่ได้เป็นโรคอะไร สบายใจได้ เมื่อออกจากภาวนาแล้วยังเจ็บอยู่ไหม” ข้าพเจ้าตอบว่า “ไม่เจ็บค่ะ” ท่านอาจารย์กล่าวต่อว่า “เป็นสังขารเก่าที่เคยเป็นทหาร จึงจำความเจ็บปวดไว้ ส่วนอีกข้อที่ถาม ใช่ แต่สมัยนั้นเธอเป็นลูกน้องชั้นปลายแถวนะ” พอได้ยินคำตอบรู้สึกโล่งไปหมด

ข้าพเจ้าเชื่อและเข้าใจแจ่มแจ้งเรื่องภพชาติ ได้คำตอบในสิ่งที่เคยสงสัยมานานมากว่าทำไมถึงรู้สึกชื่นชมท่านอาจารย์มาตลอด ได้เข้าใจในวันนี้นี่เอง ข้าพเจ้าตั้งจิตกับตนเองว่า ลูกน้องชั้นปลายแถวคนนี้จะพยายามปฏิบัติธรรมให้เจริญก้าวหน้าที่สุดเพื่อทดแทนบุญคุณท่านอาจารย์ที่ได้เมตตาอบรมสั่งสอนศิษย์โดยที่ท่านอาจารย์มิได้นึกถึงธาตุขันธ์ของท่านแต่อย่างใดเลย

ขอนอบน้อมกราบขอบพระคุณความเมตตาที่ยิ่งใหญ่ของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ สมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ท่านอาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม บิดามารดา กัลยาณมิตรและผู้มีพระคุณทุกท่านที่ทำให้ข้าพเจ้าพบแสงสว่าง พบธรรมแท้ พบครูบาอาจารย์สายวิปัสสนา ได้มีวาสนาทำความดีเพื่อเป็นปัจจัยให้ถึงซึ่งพระนิพพาน ไม่ต้องหลงเวียนว่ายในวัฏสงสารอันยาวนานนี้อีก

#รชด #ภาวนา #สตปฏฐานส #พระอาจารยสมเดจพฒาจารยโต #รใหชด #เรองเลา #พระอาจารยสมเดจโต #ฆราวาส #ธรรมะ #ฝกสต #เพงดกาย #สมปชญญะ #สมาธ #ชำระจต #สต #นมตเตอน #ฝกสมปชญญะ #เตโชธาต #รตวทวพรอม #อาจารยอจฉราวดวงศสกล #ดจต #นอกวด #เพยรเผากเลส #ปฏบตธรรม #เผากเลส #วางเฉย #ฆราวาสบรรลธรรม #สมเดจโต #อเบกขา #วปสสนา #เพง #ขณะจต #นพพาน #เพยร #ธรรมแท #เพงดจต #กรรมฐาน #หลดพน #สมเดจพฒาจารยโต #เตโช #สตสมปชญญะ #จตบรสทธ #เตโชวปสสนา #ประสบการณ #เพยรภาวนา