ความปรารถนาที่รอคอย

ประสบการณ์ธรรม คุณจิราภรณ์

ข้าพเจ้าชื่อนางจิราภรณ์ อายุ 42 ปี สมรสกับชาวเนปาล และอาศัยอยู่กับครอบครัว บุตร ธิดา ณ ลุมพินีวัน สถานที่ประสูติขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ประเทศเนปาล ข้าพเจ้าได้เข้าคอร์สอานาปานสติ 1 วัน เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 2562

ขอเล่าเส้นทางธรรมก่อนที่จะได้เข้ามาอบรมในคอร์สวันดังกล่าว ดังนี้

ข้าพเจ้ารู้จักการนั่งสมาธิครั้งแรกเมื่ออายุประมาณ 18 ปี โดยถูกบังคับให้ไปนั่งในวิชากฎหมายของอาจารย์ผู้หนึ่ง ที่ท่านมีศรัทธาในการปฏิบัติธรรม เมื่อพวกเราทุกคนนั่งประจำที่เรียบร้อย ท่านก็สอนให้นั่งขัดสมาธิ เมื่อหลับตานั่งในเวลาประมาณหนึ่ง ข้าพเจ้าได้เห็นพระพุทธรูปเป็นองค์ปูนเปลือย ผิวปูนขาว ๆ ดำ ๆ แบบตากแดดตากลม (อย่างพระพุทธรูปที่จังหวัดสุโขทัยและอยุธยา) ขณะนั้นข้าพเจ้าคิดว่า เราหลับแล้วฝันไปหรือเปล่าจึงเห็นภาพเช่นนี้ พยายามสะบัดหน้าและบีบมือให้รู้สึกตัว คิดว่าหากเป็นความฝันภาพนั้นคงหายไป ไม่ทันไรน้ำตาก็ไหลออกมาอาบแก้มสองข้าง จนทำให้รู้ว่าไม่ได้ฝันไป

เมื่อเรียนจบและได้ทำงาน ช่วงอายุประมาณ 28 ปี ข้าพเจ้าชอบที่จะไปหาหมอดูเพื่อทำนายโชคชะตาราศีมาก เพราะมีชีวิตที่ราบเรียบ จึงอยากรู้อนาคตของตัวเอง ว่าจะเจออะไร มีอะไรตื่นเต้น จะได้งานดี เงินดี คู่ดี เป็นมหาเศรษฐีหรือเปล่า แต่เลือกแบบราคาไม่เกินสองร้อยบาท เพราะกลัวทายผิดจะเสียเงินฟรี จนได้พบหมอดูผู้หนึ่ง ช่วงนั้นข้าพเจ้าเริ่มอยากจะเปลี่ยนงาน จึงอยากรู้ว่าเปลี่ยนแล้วจะดีไหม หมอดูไม่ได้ทำนายอะไรเกี่ยวกับเรื่องงานเลย แต่กลับทำนายว่า ในอนาคตอันใกล้นี้ ข้าพเจ้าจะได้นุ่งขาวห่มขาวปฏิบัติธรรม ในที่ ๆ มีภูเขาล้อมรอบและมีแอ่งน้ำอยู่ใกล้ที่ปฏิบัติ ในขณะนั้นข้าพเจ้าเป็นวัยรุ่นอยู่ แม้เคยคิดสนใจการปฏิบัติธรรม แต่ก็รู้สึกว่ายังเป็นเรื่องไกลตัวสำหรับคนอายุน้อย ๆ คิดว่าคนจะไปนุ่งขาวห่มขาวแบบนั้นได้น่าจะเป็นผู้ใหญ่วัย 50-60 ปี จึงได้บอกกับหมอดูตามที่คิด ประมาณว่าหมอดูคงจะดูไม่แม่นแล้ว แต่เขาก็ยังยืนยันว่าสิ่งที่ทำนายมานั้นถูกต้อง

เมื่ออายุ 29 ปี ข้าพเจ้าเริ่มเบื่องานที่ทำอย่างหนัก เป็นงานด้านการบัญชี ซึ่งข้าพเจ้าไม่ชอบ รู้สึกไม่สนุก อยากได้งานที่สนุก เจอผู้คนเยอะ ๆ เงินเดือนเยอะ ๆ อยากซื้อบ้านเป็นของตัวเอง จึงเริ่มมองหางานใหม่ ได้สมัครงานเป็นพนักงานขายรถยนต์เพราะคิดว่าเงินดี แต่ลองทำได้แค่ไม่กี่เดือนก็ต้องลาออก เพราะทำแล้วก็ไม่ใช่อย่างที่คิดฝัน คืนหนึ่งข้าพเจ้าฝันว่า เห็นพระแม่กวนอิมและได้ยินเสียงผู้หญิงพูดว่า “ที่นี่วัดธรรมมงคล” เมื่อตื่นมาจึงอยากรู้ว่าฝันนั้นจริงหรือไม่ ได้เที่ยวถามคนรู้จักว่า วัดธรรมมงคลมีองค์พระแม่กวนอิมประดิษฐานอยู่หรือไม่ ทุกคนตอบว่ามีองค์หยกเขียว จึงคิดว่าคงจะเขียวแบบกำไลหยกอ่อน ๆ เมื่อมีโอกาสได้ไปกราบสักการะข้าพเจ้ารู้สึกประหลาดใจที่ได้เห็นสีขององค์ท่านเหมือนกับในความฝัน ต่อมาภายหลังข้าพเจ้าก็ได้เข้าอบรมสมาธิ 1 วัน ที่วัดธรรมมงคลแห่งนี้ ของพระธรรมมงคลญาณ (หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินธโร)

ช่วงที่ว่างจากการหางานทำ ข้าพเจ้าได้รับคำแนะนำจากลูกพี่ลูกน้องให้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดป่าสุนันทวนาราม ก่อนเดินทางไปก็ได้หาข้อมูลว่าต้องปฏิบัติตัวอย่างไรบ้าง เมื่อทราบว่าต้องทานข้าวมื้อเดียว ตื่นตี 2:45 นาที เพื่อทำวัตรสวดมนต์ ก็รู้สึกหวั่น ๆ ว่าจะทำได้หรือไม่ แต่ก็ตัดสินใจไปเพื่อให้รู้ว่าเป็นอย่างไร ช่วงนั้นเป็นคอร์สช่วงสงกรานต์ 7 วัน ไปถึงวันแรกก็ไม่ทันมองอะไร วันรุ่งขึ้นพระผู้นำปฏิบัติพาเดินจงกรมรอบวัด ได้เห็นเทือกเขาสวยงามเป็นแนวยาว ศาลาที่ปฏิบัติธรรมมีบ่อเลี้ยงปลาขนาดใหญ่ใกล้ ๆ ตรงกับที่หมอดูทำนายไว้เลย ขณะนั้นอายุ 29 ปี ซึ่งเร็วกว่าที่คิดว่าจะได้ปฏิบัติธรรมตอนอายุ 50 ปี ตลอดเวลาที่เข้าคอร์ส ข้าพเจ้านั่งสมาธิได้แค่ 15-20 นาที พอลืมตามองคนรอบข้างทุกคนนั่งนิ่ง จนข้าพเจ้าอาย ไม่รู้จะทำอะไรดี เลยตัดสินใจไปช่วยโรงครัวทำอาหารและล้างจานแทน จนจบคอร์สก็อยู่ต่อเกือบเดือน หลังจากนั้นเมื่อมีวันหยุด ข้าพเจ้าก็มักไปปฏิบัติธรรมที่นี่เสมอ ทำเช่นนี้อยู่หลายปี จนกระทั่งแต่งงานมีครอบครัวและย้ายมาอยู่ที่ประเทศเนปาล

จนวันหนึ่ง ราวกลางปี 2558 ได้มีโอกาสอ่านบทความที่เพื่อนในเฟซบุ๊กของคู่ชีวิตได้แชร์มาจากเพจนิตยสารข้ามห้วงมหรรณพ ที่เขียนโดยท่านอาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล เกี่ยวกับบ้านที่ไม่มีคนอยู่อาศัย ให้สวดพระคาถาชินบัญชรเพื่อป้องกันวิญญาณจรเข้ามาอาศัย รอบแรกข้าพเจ้าอ่านแล้วผ่านไป

แต่ก็มาเปิดหาบทความนั้นอ่านใหม่อยู่เรื่อย ๆ จนกระทั่งวันหนึ่งคิดอยากรู้จักท่านผู้เขียน คาดว่าจะเป็นผู้มีอาวุโสสูงวัยอายุ 50-60 ปีแน่ ๆ แต่ผิดคาด เพราะท่านอาจารย์มีความสง่างามมาก คิดไม่ถึงว่าท่านผู้ที่สอนธรรมะได้ลึกซึ้งขนาดนี้จะไม่ได้สูงวัยอย่างที่จินตนาการไว้ หลังจากนั้น ข้าพเจ้าก็ตามอ่านคำสอนของท่านเรื่อยมา และคิดว่าตนเองวาสนาน้อยที่แม้เจอท่านแต่ก็อยู่ไกล มีลูกยังเล็ก โอกาสจะไปเข้าคอร์สปฏิบัติธรรมก็ยาก คงต้องรออีกหลายปี

ปี 2560 ข้าพเจ้าได้กลับมาเมืองไทยเพื่อคลอดบุตรคนที่สอง ก่อนมาได้ส่งรูปท่านอาจารย์ไปให้ลูกพี่ลูกน้องที่เคยแนะนำให้ข้าพเจ้าไปปฏิบัติธรรม ว่ารู้จักท่านผู้นี้หรือไม่ พี่สาวตอบมาว่ารู้จัก และมีคนรู้จักที่เป็นศิษย์ท่าน เอาหนังสือฆราวาสบรรลุธรรมมาฝาก เมื่อทราบดังนั้นจึงขอไว้ว่าเมื่อถึงเมืองไทย จะไปรับหนังสือมาอ่าน และทราบภายหลังว่าเจ้าของหนังสือที่ข้าพเจ้าได้รับมานั้นคือ คุณปิยาภรณ์ ต้องขอขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ ช่วงก่อนรอเข้ารับการผ่าตัดคลอดบุตร ข้าพเจ้าอ่านหนังสือฆราวาสบรรลุธรรมไม่เข้าใจ ไม่รู้เรื่อง อ่านแล้วก็ลืม เมื่อกลับมาถึงเนปาล ได้ทราบข่าวว่าท่านอาจารย์หมดอายุขัย ความรู้สึกตอนนั้นเศร้าสะเทือนใจจนร้องไห้ออกมา

29 กรกฎาคม 2560 ครบรอบ 1 เดือนแห่งการต่ออายุขัยท่านอาจารย์ ข้าพเจ้าทำบุญพร้อมกับที่เมืองไทย ตกกลางคืน ฝันเห็นท่านอาจารย์เขียนสอนอะไรอยู่ที่ไวต์บอร์ดในหอประชุมแห่งหนึ่ง มีคนใส่ชุดขาวมากมายนั่งฟังท่านอาจารย์สอน ข้าพเจ้าอยู่กับคนอีกกลุ่มที่ใส่ชุดดำ แต่ก็นั่งจดสิ่งที่ท่านอาจารย์สอน ท่านอาจารย์หันมายิ้มแล้วเรียกชื่อเล่นข้าพเจ้า ท่านอาจารย์ถามว่าจดอะไร ไม่ต้องจดหรอกเธอไม่ได้สอบ นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าพเจ้าฝันเห็นท่านอาจารย์ พอวันถัดมามีถ้อยคำจากท่านโพสต์ให้ศิษย์ที่เป็นห่วงได้สบายใจว่าท่านดีขึ้น

ข้าพเจ้าได้กลับมาอ่านหนังสือฆราวาสบรรลุธรรมใหม่อีกครั้งที่เนปาล เป็นจริงดังคิด เมื่อมาอ่านในที่สงบขึ้น ข้าพเจ้ารู้สึกซาบซึ้งกับคำสอนของท่านอาจารย์ อันไหนยากก็ข้ามบ้าง และอ่านหนังสือเตโชวิปัสสนา…เปิดประตูนิพพานต่อจนจบ เท่ากับอ่านเล่มละสองครั้ง แต่ก็ยังแปลกใจว่า วิปัสสนาสายนี้เป็นทางลัดอย่างไร ทำไมจิตถึงบริสุทธิ์เร็ว

เมื่อมีหนังสือฆราวาสบรรลุธรรม 2 ข้าพเจ้าก็ฝากเพื่อนจากเมืองไทยซื้อส่งมาให้ และบันทึกไว้ว่าได้อ่านเมื่อ 16 กรกฎาคม 2560 ซึ่งขณะนั้นลูกชายมีอายุได้เพียง 2 เดือนและดื่มนมแม่ด้วย กว่าข้าพเจ้าจะได้ไปปฏิบัติธรรมคงอีกนานหลายปีแน่ ๆ

ราวเดือนพฤษภาคม ปี 2561 ข้าพเจ้าเริ่มมีเวลาที่จะนั่งสมาธิ สวดมนต์ไหว้พระ สวดพระคาถาชินบัญชร และนำหนังสือฆราวาสบรรลุธรรม เตโชวิปัสสนา…เปิดประตูนิพพาน และฆราวาสบรรลุธรรม 2 มาอ่านซ้ำเป็นครั้งที่สาม ก็ต้องแปลกใจเข้าไปอีกว่า ท่านอาจารย์อธิบายละเอียดว่า เป็นการตั้งสติรู้กาย เวทนา จิต ธรรม ด้วยเทคนิควิธีการที่ทำให้เกิดธาตุไฟในกายจุดขึ้นมาเผากิเลส ทำให้จิตบริสุทธิ์ได้อย่างรวดเร็ว ทำไมข้าพเจ้าเหมือนไม่เคยอ่าน เหมือนไม่เคยเห็นข้อความเหล่านี้เลย

11 กรกฎาคม 2561 ข้าพเจ้าฝันว่า เห็นท่านอาจารย์กับศิษย์กลุ่มหนึ่งนั่งสนทนากันอยู่ว่า จะนำพระพุทธรูปมาประดิษฐานบูชากลางน้ำ แต่ข้าพเจ้าไม่เห็นพระพุทธรูป เห็นแต่ในพานมีผงอะไรขาว ๆ ในฝันภาพเลือนรางหมด ข้าพเจ้าสะดุ้งตื่น งงกับความฝัน เมื่อเปิดดูเฟซบุ๊กก็เห็นบทความเรื่องปาฏิหาริย์มีจริง ที่โพสต์เกี่ยวกับการเสด็จมาของพระบรมสารีริกธาตุ ข้าพเจ้าร้องไห้ คิดถึงความฝัน น้อมกราบขอขมาต่อท่านอาจารย์และกราบขอบพระคุณท่าน

ข้าพเจ้ามีกำหนดกลับเมืองไทยเดือนเมษายน 2562 ทราบว่าท่านอาจารย์เปิดคอร์สอานาปานสติ 1 วัน จึงส่งใบสมัคร เจ้าหน้าที่ตอบกลับมาว่าต้องขอสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ ข้าพเจ้าจึงตอบว่าอยู่ต่างประเทศ ขอส่งข้อความสัมภาษณ์ทางไลน์หรืออีเมลได้หรือไม่ ช่วงนั้นพี่สาวคนเดียวผู้เป็นสะพานบุญคอยโอนเงินผ้าป่า กฐิน และทำบุญกับมูลนิธิโรงเรียนแห่งชีวิตให้ข้าพเจ้าได้เสียชีวิต เป็นเหตุให้ต้องบินกลับเมืองไทยด่วน จนลืมตามเรื่องใบสมัครว่าเป็นอย่างไร

17 พฤศจิกายน 2561 ข้าพเจ้าฝันว่าไปนั่งเรียนกับท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์ให้เขียนประสบการณ์และประวัติส่วนตัว พอรุ่งขึ้น จึงรีบถามคู่ชีวิตว่ามีการตอบกลับมาจากมูลนิธิ เรื่องการสัมภาษณ์เพื่อลงคอร์สหรือไม่ เมื่อคู่ชีวิตเปิดดู ก็ทราบว่าทางมูลนิธิขอให้โทรหาทันทีเพื่อสัมภาษณ์เมื่อถึงเมืองไทย

30 มกราคม 2562 ข้าพเจ้าฝันว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งมาตะโกนใส่หูด้วยถ้อยคำที่หยาบคาย จนรู้สึกว่าร่างที่นอนหลับอยู่ของตัวเองสะดุ้ง ในฝันรู้ว่าเขาไม่ได้ว่าข้าพเจ้า เมื่อมองไปข้างหน้า ได้เห็นท่านอาจารย์ยืนหันข้างมองมาด้วยแววตาที่สงบนิ่ง ไม่รู้สึกสะเทือนอะไรกับคำว่าร้ายของคนนั้น ในฝันรู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นร้อนฝ่ายเดียว ข้าพเจ้าไม่เห็นหน้าเขา สักพัก มองเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งเขียนว่า ให้สวดพระคาถาชินบัญชรไว้เพื่อรักษาธรรม ตื่นมาก็ยังรู้สึกสะเทือนใจกับคำว่าร้ายนั้น แต่ก็ต้องทำกิจต่าง ๆ มากมาย จนลืมคิดถึงความฝัน กระทั่งเวลา 11 โมงเช้าได้นึกทบทวนความฝัน หรือว่าความฝันเมื่อคืนจะบอกให้ข้าพเจ้าสวดมนต์ให้ท่านอาจารย์ แต่ขณะนั้นกำลังรีบแพ็กขนมส่งเกรงจะไม่ทันเวลา จึงทำงานไปด้วยสวดพระคาถาชินบัญชรออกเสียงดังไปด้วย ให้พระคุ้มครองท่าน พอเริ่มสวดรู้สึกจิตไม่มีกำลัง พลันจิตก็นึกถึงพระไพรีพินาศขึ้นมาเพราะเพิ่งได้อ่านเหตุผลที่มีการสร้างพระไพรีพินาศ จึงได้อธิษฐานไปว่า ขอไพรีจงพินาศ ขอไพรีจงพินาศ ขอให้ไพรีพินาศ จิตมันดูฮึกเหิมขึ้นมาก ขณะอธิษฐาน ขนแขน ขนคอ และเส้นผมก็ลุกขึ้นอย่างแรง น้ำตาไหลเอ่อคลอเบ้า

11 พฤษภาคม 2562 ข้าพเจ้าได้รับคำเชิญชวนจากกัลยาณมิตร เจ้าของบทความและต้นเรื่องกัลยาณมิตรจากแดนไกลให้มาร่วมงานที่มูลนิธิโรงเรียนแห่งชีวิต ซึ่งเป็นงานเกี่ยวกับการรณรงค์ลดโลกร้อน ข้าพเจ้าและครอบครัวได้เข้ากราบท่านอาจารย์ ได้สมความปรารถนาแห่งการรอคอย 4 ปีที่เริ่มศรัทธาท่าน ท่านอาจารย์เมตตาให้เข้าพบและได้เมตตากล่าวอวยพรให้แก่ครอบครัว ข้าพเจ้าตื่นเต้น ตื้นตัน หูอื้อ ตาลายจนบอกไม่ถูก ที่ความสมปรารถนามาเร็วกว่าที่คาดไว้ ต้องขอขอบพระคุณ กัลยาณมิตรผู้ประเสริฐ ที่ช่วยให้การมาเมืองไทยของข้าพเจ้าในครั้งนี้มีค่ามีความหมายมาก ข้าพเจ้าได้อธิษฐานในใจต่อหน้าท่านอาจารย์ว่า ขอให้ได้มีวาสนารับเตโชวิปัสสนากรรมฐานในเร็ววันด้วยเถิด

19 พฤษภาคม 2562 เป็นวันเข้าคอร์สอานาปานสติ 1 วัน ข้าพเจ้าเดินทางไปสระบุรีด้วยรถตู้ที่ทางมูลนิธิจัดให้ เมื่อไปถึงได้เข้ารับการปฐมนิเทศ เสร็จแล้วจึงขึ้นไปปฏิบัติที่หอปฏิบัติ เมื่อปฏิบัติเสร็จ อาจารย์ผู้ช่วยสอนให้ผู้ปฏิบัติที่ต้องการสอบถามสภาวธรรมเพิ่มเติมเข้าไปสอบถามได้ ก่อนกลับกรุงเทพฯ ข้าพเจ้าได้ลงไปน้อมกราบที่ต้นพระศรีมหาโพธิ์ เพื่อน้อมขอขมากรรมต่อองค์พระบรมศาสดาและพ่อแม่ครูบาอาจารย์ ที่เมื่อครั้งวัยรุ่นได้เคยอธิษฐานขอในเรื่องไร้สาระทางโลก พอไม่สมปรารถนาก็เลิกสวดมนต์ไหว้พระ เพราะคิดว่าพระไม่เห็นช่วยอะไรได้เลย และได้ตั้งจิตอธิษฐานขอว่าหากเตโชวิปัสสนาคือธรรมแท้ ขอข้าพเจ้าเข้าถึงซึ่งธรรมแท้นั้นด้วยเถิด ข้าพเจ้าขอกราบขอบพระคุณอาจารย์ผู้ช่วยสอนและธรรมบริกรทุกท่านในความเสียสละ อุทิศตน อุทิศเวลาเพื่อเป็นบ่อเกิดแห่งความดีงามของผู้อื่น และขอขอบพระคุณเจ้าหน้าที่มูลนิธิโรงเรียนแห่งชีวิต

สุดท้ายนี้ หากเรื่องราวที่ได้ถ่ายทอดมานั้นจะเป็นประโยชน์แก่ผู้เริ่มปฏิบัติธรรมผู้หนึ่งผู้ใด ข้าพเจ้าขอน้อมอุทิศบุญทั้งหมดนี้ น้อมถวายแด่องค์พระบรมศาสดา พระโมคคัลลานะ หลวงปู่เทพโลกอุดร ท่านท้าวมหาพรหมชินนะปัญจะระ พ่อแม่ครูอาจารย์ พระอาจารย์สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) พระแม่กวนอิม ท่านอาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั้งปวงที่ได้เมตตาช่วยเหลือข้าพเจ้า ขออุทิศบุญกุศลแด่ทุกท่านที่อยู่ในเรื่องราวนี้ และขอให้กัลยาณมิตรทุกท่านมีความเจริญในธรรมได้บรรลุมรรคผลนิพพานอย่างที่ตั้งใจปรารถนาด้วยเทอญ

#รชด #ภาวนา #สตปฏฐานส #พระอาจารยสมเดจพฒาจารยโต #รใหชด #เรองเลา #พระอาจารยสมเดจโต #ฆราวาส #ธรรมะ #ฝกสต #เพงดกาย #สมปชญญะ #สมาธ #ชำระจต #สต #นมตเตอน #ฝกสมปชญญะ #เตโชธาต #รตวทวพรอม #อาจารยอจฉราวดวงศสกล #ดจต #นอกวด #เพยรเผากเลส #ปฏบตธรรม #เผากเลส #วางเฉย #ฆราวาสบรรลธรรม #สมเดจโต #อเบกขา #วปสสนา #เพง #ขณะจต #นพพาน #เพยร #ธรรมแท #เพงดจต #กรรมฐาน #หลดพน #สมเดจพฒาจารยโต #เตโช #สตสมปชญญะ #จตบรสทธ #เตโชวปสสนา #ประสบการณ #เพยรภาวนา