“ใต้ปีกของพ่อแม่ครูอาจารย์” ตอนที่ 1​

ประสบการณ์ธรรม คุณสันติ

3 ปีที่แล้วหลังจากท่านอาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล ผู้เป็นที่รักหมดอายุขัย ข้าพเจ้าและศิษย์อีกหลายท่านก็ได้รับโอกาสทองในการบวชเป็นพระภิกษุและอุทิศบุญเพื่อต่ออายุขัยแด่ท่านอาจารย์ ซึ่งเป็นโอกาสที่ได้ตอบแทนพระคุณในความเสียสละที่ท่านได้มอบให้

พระภิกษุบวชใหม่ได้ให้คำมั่นที่จะบวชเป็นระยะเวลา 1 เดือน เนื่องด้วยภาระหน้าที่ในวิถีฆราวาสนั้นทำให้ไม่สามารถบวชได้นานกว่านี้ แต่หลังจากการบวชในเดือนแรก พระนวกะหลายรูปรวมถึงข้าพเจ้าได้ตัดสินใจครองผ้ากาสาวพัสตร์ต่อ ซึ่งพวกเราได้ตั้งสัจจะที่จะอยู่บวชต่อในระหว่างเข้าพรรษาในปีนั้น ช่วงเวลานี้พระทุกรูปได้รับโอกาสพิเศษจากพระคุณเจ้าสัญชัย จิตตภโล ในการฝึกกรำจิตและพัฒนาไปสู่ทางแห่งธรรม

ช่วงที่พำนักเป็นพระภิกษุที่ลานหินป่าโมกข์ ข้าพเจ้ามีปลาบปลื้มอย่างสุดซึ้งในความทุ่มเทแรงกายแรงใจ และความเสียสละอันหาที่สุดมิได้ที่มีต่อเหล่าศิษย์ของพระคุณเจ้าสัญชัย จิตตภโล ผู้เปรียบเสมือนเป็นบิดาของข้าพเจ้า

ถึงแม้ว่าสุขภาพของหลวงพ่อสัญชัยจะยังไม่สมบูรณ์เต็มที่ และท่านมีอาการปวดกล้ามเนื้ออยู่ตลอด แต่ท่านก็ยังทุ่มเททุก ๆ นาทีของชีวิตท่านตอบแทนธรรมะ และคอยดูแลพระทุกรูปและฆราวาสในความปกครองที่ลานหินป่าโมกข์ รวมถึงผู้คนมากมายที่มากราบท่านจากทั้งที่ไกลและใกล้

พวกเราได้ฝึกนั่งวิปัสสนากรรมฐานวันละไม่น้อยกว่า 7 ชั่วโมง และฝึกสติสัมปชัญญะในทุก ๆ อิริยาบถอย่างต่อเนื่อง โดยได้รับการตักเตือนจากหลวงพ่อถึงความสำคัญในการฝึกจิตอยู่ตลอดเวลา

หลวงพ่อได้ทำหลาย ๆ สิ่งให้แก่เหล่าศิษย์ เช่น ทุกวันหลวงพ่อจะตรวจสอบการภาวนาฝึกจิตของฆราวาสที่มาปฏิบัติที่ธรรมสถาน และทุก ๆ 3 วันในส่วนของพระภิกษุ ท่านมักจะให้โอวาทเทศน์สอนธรรมในทุก ๆ คืนในช่วงที่เข้าพรรษา บางครั้งนานถึง 2 ชั่วโมง สิ่งนี้สร้างแรงบันดาลใจให้แก่ทุกคนในหอปฏิบัติ บางครั้งหลวงพ่อจะเข้ามาร่วมสนทนากับเหล่าภิกษุระหว่างฉันน้ำปานะ และทำให้แน่ใจว่าพวกเราทุกคนจะได้รับประโยชน์จากธรรมะในทุกเมื่อ อีกทั้งยังเปิดโอกาสให้สอบถามข้อข้องใจเพื่อที่ทุกคนจะได้บอกเล่าความสงสัย ซึ่งวิธีในการสอนของหลวงพ่อเมื่อก่อนนั้น และตอนนี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้น มีความเป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร

คำเทศน์สอนของหลวงพ่อชัดเจน ละเอียดและสอดคล้องไปกับการปฏิบัติ หลวงพ่อตั้งใจถ่ายทอดหลักคำสอนของพระพุทธองค์ให้ผู้ปฏิบัติได้เข้าใจ กล่าวคือ ให้มีศีล ให้ภาวนาอย่างสม่ำเสมอ ให้มีจิตที่ตื่นรู้และมีอุเบกขาต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตตลอดเวลา หลวงพ่อได้นำคำสอนเหล่านี้มาปรับใช้สำหรับการใช้ชีวิตทุกด้านของสงฆ์และฆราวาส เพื่อให้ทุกคนสามารถดำเนินชีวิตบนทางสายกลางได้ในทุกสถานการณ์ จนถึงทุกวันนี้ คำสอนของหลวงพ่อและของท่านอาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล ได้เป็นหลักและพื้นฐานสำคัญในการปฏิบัติตนและการภาวนาของข้าพเจ้า ซึ่งข้าพเจ้าขอน้อมเทิดทูนด้วยความสำนึกในพระคุณของพ่อแม่ครูอาจารย์ตลอดไป

ภายในเวลาไม่กี่เดือนที่ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องภายใต้การอบรมสอนสั่งของหลวงพ่อ ข้าพเจ้าสังเกตได้ว่าจิตของข้าพเจ้ามีความก้าวหน้าในธรรมขึ้นอย่างรวดเร็ว สามารถดำรงสติได้มากขึ้นและนานขึ้น ทำให้จิตมีความนิ่ง แน่วแน่พร้อมด้วยสติที่คมชัดขึ้น

ที่สำนักสงฆ์ลานหินป่าโมกข์นั้น พระสงฆ์ทุกรูปจะมีลำดับคิวในการไปเข้าคอร์สที่สระบุรี ซึ่งในช่วงนั้น ข้าพเจ้าก็โชคดีที่ได้มีชื่อเข้าคอร์ส และจะได้มีโอกาสพบท่านอาจารย์หลังจากที่ได้บวชเพื่อต่ออายุขัยแด่ท่าน

ในช่วงการบวชเมื่อปี 2560 นั้น พวกเราที่บวชกันอยู่ต่างก็มีความห่วงใยในธาตุขันธ์ของท่านอาจารย์เป็นอย่างมาก การได้เข้าคอร์สจึงทำให้ข้าพเจ้ารู้สึกตื่นเต้นที่จะได้พบท่านอีกครั้ง และจากการปฏิบัติในเวลาที่ผ่านมา ทำให้ข้าพเจ้าอยากรายงานสภาวธรรมให้ท่านทราบด้วย

การทดสอบของมาร

ในเช้าวันก่อนไปเข้าคอร์สที่สระบุรี ข้าพเจ้าและแซม (หลวงพี่แซม) ได้ฉันอาหารเช้าด้วยกันที่กุฏิ เนื่องจากในสองสัปดาห์ที่ผ่านมา เราต้องช่วยกันทำงานแปลคำสอนจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาสเปน เพราะคุณแม่ของเราทั้งสองจะเดินทางมาเยี่ยมและจะเข้าอบรมในคอร์สที่สระบุรีด้วย แต่หลังจากฉันอาหารไปได้สักพัก ข้าพเจ้าก็รู้สึกไม่สบาย จึงวิ่งตรงไปอาเจียนในห้องน้ำ ตอนนั้น ข้าพเจ้าหมดเรี่ยวแรงและรู้สึกปั่นป่วนอย่างมาก ไม่สามารถลุกขึ้นได้ ต้องนั่งลงกับพื้น และยังรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว หลังจากที่นั่งอยู่ในสภาพนั้นนานพอควร ข้าพเจ้าก็รวบรวมเรี่ยวแรงแล้วลุกขึ้นเดินกลับไปพักที่กุฏิของตัวเอง

ตามปกติแล้ว ก่อนที่พระสงฆ์ที่ลานหินป่าโมกข์นี้จะเดินทางไปเข้าคอร์ส ทุกรูปจะนุ่งห่มจีวรอย่างเรียบร้อยเพื่อไปกราบหลวงพ่อที่กุฏิของท่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาเข้าพรรษา ซึ่งในวันนั้น พระสงฆ์ทุกรูปก็เตรียมตัวอย่างนั้น โดยมีรูปหนึ่งได้แวะมาดูข้าพเจ้าที่กุฏิ เพื่อพาไปกราบหลวงพ่อพร้อมกัน

เมื่อข้าพเจ้าเข้าไปพบหลวงพ่อสัญชัย ข้าพเจ้ารู้สึกว่าอาการแย่มากและไม่เหมาะที่จะเดินทางไปที่ไหน แม้แต่ไปเข้าคอร์ส ทั้ง ๆ ที่ข้าพเจ้าอยากที่จะไปเข้าคอร์สอย่างมาก แต่ก็เกรงว่ากำลังผลักดันตนด้วยตัณหา ตัณหาที่อยากจะไปเข้าคอร์สเพื่อความก้าวหน้าและเจริญในธรรม เมื่อมีโอกาสได้สนทนากับหลวงพ่อ ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจว่า มันคงจะดีกว่าที่จะปล่อยวางความอยากนั้นและอยู่ต่อที่ลานหินฯ เพื่อพักฟื้น

“หลวงพ่อครับ ผมเกรงว่าผมป่วยเกินกว่าจะไปเข้าคอร์สตอนนี้ได้ครับ..”

“เราน่ะ เห็นหรือยังว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น?” หลวงพ่อกล่าว “เรานั้นตั้งใจที่จะไปปฏิบัติแล้วเกิดไม่สบาย นี่คือสิ่งที่มารเล่นงานอยู่..”

คำพูดของหลวงพ่อกระจ่างแจ้งอย่างยิ่ง หลวงพ่อได้ช่วยข้าพเจ้าให้รวบรวมพลังและความกล้าหาญ และช่วยชี้แนะว่าควรต้องทำอะไร จากนั้นข้าพเจ้าก็ประกาศว่าไม่ว่าจะเป็นยังไงข้าพเจ้าก็จะไป

หลังจากจบการสนทนา ข้าพเจ้ากลับไปที่กุฏิเพื่อพักฟื้น โดยที่พระภิกษุรูปอื่น ๆ ทั้งหมดมุ่งไปที่หอปฏิบัติเพื่อทำวัตรเย็นและนั่งภาวนา เมื่อเวลาผ่านไปข้าพเจ้าก็รู้สึกแย่ลงเรื่อย ๆ ตอนนี้ทุกอย่างที่พยายามฉันลงไป แม้กระทั่งน้ำหรือยา ข้าพเจ้าก็จะอาเจียนออกมาทันที ร่างกายเต็มไปด้วยความเจ็บปวด มีไข้ หนาวสั่น รวมถึงมีอาการท้องเสียด้วย

ที่จริงกุฎิของข้าพเจ้าอยู่ค่อนข้างใกล้ห้องน้ำ แต่ก็ต้องเดินลงบันไดไปบ้าง เนื่องจากข้าพเจ้ารู้สึกแย่มากและไม่สามารถรวบรวมกำลังได้พอที่จะเดิน ข้าพเจ้าเลยไม่มีทางเลือกนอกจากต้องทำกิจทุกอย่างในห้องด้วยถังหนึ่งใบ ข้าพเจ้าไม่เคยป่วยขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต

หลังจากที่จมอยู่กับอาการนี้หลายชั่วโมง หลวงพี่แซมตัดสินใจมาเยี่ยมข้าพเจ้า หลังจากที่ได้ปฏิบัติภาวนาแล้ว และพบว่าด้วยสภาพที่ไม่พร้อม ข้าพเจ้าจึงยังไม่ได้เตรียมจีวรและกระเป๋าสำหรับเดินทางในวันรุ่งขึ้น ทำได้เพียงแค่นอนรอให้อาการทุเลา ด้วยความเมตตาและความห่วงใย หลวงพี่แซมได้ช่วยทำความสะอาดสิ่งที่ข้าพเจ้าทำเลอะไว้อย่างเงียบ ๆ นอกจากนั้นยังได้ช่วยจัดเตรียมกระเป๋าให้อีกด้วย เพื่อที่เช้าวันรุ่งขึ้นข้าพเจ้าจะได้หยิบแล้วเดินทางไปได้เลย

ถ้าเขาไม่ได้ช่วยข้าพเจ้าไว้ในตอนนั้น ข้าพเจ้าคงไม่ได้เข้าคอร์สแน่ ๆ เขาเป็นผู้อุปถัมภ์หลักในการปฏิบัติภาวนาของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเป็นหนี้เขาอย่างมาก และได้มาทราบภายหลังว่า หนึ่งวันหลังจากที่ข้าพเจ้าเดินทางไปเข้าคอร์สแล้ว เขาได้ติดอาการป่วยจากข้าพเจ้าไปด้วยจนต้องอยู่พักรักษาตัวที่โรงพยาบาลหลายคืน จนถึงวันนี้ ข้าพเจ้ารู้สึกซาบซึ้งต่อความเสียสละของเขาเป็นอย่างมาก

จบตอนที่ 1

#รชด #ภาวนา #สตปฏฐานส #พระอาจารยสมเดจพฒาจารยโต #รใหชด #เรองเลา #พระอาจารยสมเดจโต #ฆราวาส #ธรรมะ #ฝกสต #เพงดกาย #สมปชญญะ #สมาธ #ชำระจต #สต #นมตเตอน #ฝกสมปชญญะ #เตโชธาต #รตวทวพรอม #อาจารยอจฉราวดวงศสกล #ดจต #นอกวด #เพยรเผากเลส #ปฏบตธรรม #เผากเลส #วางเฉย #ฆราวาสบรรลธรรม #สมเดจโต #อเบกขา #วปสสนา #เพง #ขณะจต #นพพาน #เพยร #ธรรมแท #เพงดจต #กรรมฐาน #หลดพน #สมเดจพฒาจารยโต #เตโช #สตสมปชญญะ #จตบรสทธ #เตโชวปสสนา #ประสบการณ #เพยรภาวนา